Դեպի Գյումրի ...

Հին Գյումրու տարածքը  այն տեղն է, որտեղ կծանոթանաք հնագույն Ալեքսանդրապոլին և իր յուրահատուկ և բնիկ ճարտարապետության հետ: Դուք կգտնեք ռուսական եկեղեցին, որին ժողովուրդը անվանում է Պլպլան Ժամ :

Կումայրի շրջանի Տերյան, Հանեսողլյան, Ջիվանի և Աճեմյան փողոցները, մարզային գրադարանն ու հարյուրավոր պատմական կառույցներ այս զբոսավայրում:

Հայաստանի մեծությամբ երկրորդ քաղաք ու Շիրակի վարչական կենտրոն Գյումրին
Քաղաքը միայն անցած դարում մի քանի անգամ վերանվանվել է՝ Ալեքսանդրապոլ, Լենինական, Գյումրի: Հին քաղաքի կառույցների ոճերն էլ նույնքան բազմազան են:

Новый год

Новый год — праздник, наступающий в момент перехода с последнего дня года в первый день следующего года. Отмечается многими народами в соответствии с принятым календарём. Начало года с 1 января было установлено римским правителем Юлием Цезарем в 46 году до нашей эры. В Древнем Риме этот день был посвящён Янусу — богу выбора, дверей и всех начал. Месяц январь получил своё название в честь бога Януса, которого изображали с двумя лицами: одно смотрело вперёд, а другое — назад.

Новогодняя ёлка

Встреча Нового года является во многих странах очень значимым праздником. И сопровождается разнообразными эстрадными мероприятиями, застольем, народными гуляньями. Согласно традиции в доме устанавливается новогодняя ёлка. Во многих странах её ставят на Рождество и именуют рождественской ёлкой. Ёлку наряжают и украшают разнообразными игрушками.

Старый Новый год

Старый Новый год — это праздник, отмечаемый в соответствии с Новым годом по юлианскому календарю (до 2100 года выпадает на ночь с 13 на 14 января) и являющийся по сути историческим эхом смены летоисчисления. Отмечается у нас Армении ,Казахстане, России, Беларуси, Украине, Грузии, , Азербайджане, Сербии, Швейцарии и некоторых других странах.

Ամանոր

Հայերի թերևս ամենաավանդական նոր տարին նշվում էր մարտի 21-ին: Այս տոնը նաև Ծաղկըմուտ է կոչվել` վկայակոչելով գարնան գալուստը: Այդ օրը հայ արորդիները նշում են Վահագնի ծնունդը, որը հին հայերի գլխավոր տոնն է համարվել: Օրվա խորհուրդը կրակն էր:«նոր տարի» նշում էին տարվա առաջին ամսին՝ օգոստոսի 11-ին :Հնուց ի վեր հայերը եղևնու փոխարեն Ամանորին զարդարել են ձիթապտղի կամ խնկի ծառ::Մրգերով ու չրերով զարդարված Կենաց ծառը եղել է տոնի խորհրդանիշը:Հին հայերը երբեք տոնածառը փայլազարդերով չեն զարդարել։Հայերն ունեցել են նաև իրենց «Ձմեռ պապը»` հանձինս Մեծ Պապուկի:Ամանորյա սեղաններին պետք է լիներ առնվազն յոթ կերակրատեսակ: Այդ թվում պարտադիր էին տոլման, անուշապուրը, մայրամապուրը, տարեհացը, գաթաները, աղանձը:Նոր տարին սկսվում էր նավասարդի (օգոստոս) մեկից և տևում մեկ շաբաթ։Մեր նախնիները նոր տարվա գիշերը սիրում էին իմանալ, թե ինչպիսին կլինի եկող տարին։ Այդպիսի «գուշակությունների» համար հարցի օբյեկտի ձեւով հատուկ բլիթներ էին թխվում. եթե հերաքրքրում էր ֆինանսական հարցը, ապա բլիթը թխում էին քսակի տեսքով, եթե տնային կենդանու առողջության մասին՝ կովի տեսքով եւ այլն։ Եթե խմորը բարձրանում էր, նշանակում է տվյալ հարցում հաջողություն էր սպասվում։ Եւս մեկ հետաքրքիր հայկական սովորույթ էր սկսվում հունվարի մեկի գիշերը։ Տանտերը անտառից կոճղ էր բեերում տուն, եւ մինչեւ Սուրբ ծննունդ տուն եկած յուրաքանչյուր հյուրը կոճղից կարող էր մի կտոր պոկել, այն գցել կրակի մեջ ու երազանք պահել։Ընդունված է եղել կլոր գաթա թխել, որի կենտրոնում զեյթունի ճյուղ էին ամրացնում ու վրան չրեր ու ընկույզ էին կախում։ Հետո, երբ ճյուղից կախված հյուրասիրությունները վերջանում էին, ընտանիքի յուրաքանչյուր անդամ դրա վրա իր մազն էր կապում ու ճյուղը նետում էին թոնիրը, որպես ընտանիքի բոլոր անդամների երկարակեցության երաշխիք։